Na grzyby i po paczkę, efekt ani grzybów ani paczki

Najpierw do lasu, za Tanowo sprawdzić czy pojawiły się już grzyby. Zachęciła mnie to tego mało wiarygodna relacja w kurierze o rzekomych wiadrach borowików zbieranych pod Dobieszczynem.  Nie ma nic, nawet trujących grzybów. Potem pętla do Loecknitz przez Dobieszczyn. Liczyłem, że w międzyczasie przyjdzie paczka.  Niestety na komórkę nie przyszedł SMS z kodem. Po powrocie do domu sprawdziłem, stan paczki. Tak jak myślałem, jest podane, że paczka, czeka na odbiór od 11:54.  Napisałem więc wiadomość i czekam, aż łaskawie Niemcy prześlą mi kod do odbioru.  Nie wiem jakie inni mają doświadczenia, ale jak dla mnie Poczta Polska bije na głowę pocztę niemiecką, procent sytuacji problemowych jest u nas o wiele niższy. 

miasto (tył" marathon Plus, buty)

Na konsolacje :(

Loecknitz przed świtem

Temp. między 15 a 20 stopni. 

Bezdroża Puszczy Goleniowskiej - pieszy szlak zielony / kapeć

Relacja na szybko, póki pamiętam dokładnie przebieg trasy. 


Wycieczka po południowa. Początkowo myślałem o jeździe nad morze, ale na skutek silnego wiatru skorygowałem plany. Pierwszy nieplanowany postój był już ulicy Emilii Gierczak, gdzie musiałem się zatrzymać, by przenieść żabę, która przechodziła przez ulicę.  Później ruszyłem w kierunku Babigoszczy, z niewielkim skokiem w bok do sklepu w Białuniu. W Babigoszczy  zdecydowałem się skręcić w kierunku Łoźnicy. 


Po drodze była Dzisna, z zabytkowym kościołem. Przejeżdżałem kilka razy,  tym razem się zatrzymałem by zrobić  zdjęcie © dornfeld



Nie od dziś planuję, zwiedzenie kościoła i jego zabytkowych malowideł. Msza raz w tygodniu może kiedyś się uda, dziś zrobiłem tylko zdjęcie przez szybę © dornfeld


Tu pomyślałem sobie, że warto by było zbadać drogę do  Żychlikowa i spróbować się przebić dalej do Czermnicy. Wiele razy mijałem stojący za Łoźnicą drogowskaz, pojechałem zobaczyłem, wróciłem.  Droga za Żychlikowem wyglądała beznadziejnie. Wpadł mi kolejny pomysł do głowy, by przetestować widoczną na mapie, drogę z Budzieszewic do szosy biegnącej  od Stepnicy do Rokity. 



W Budzieszewicach pojechałem za szlakiem zielonym, gdzie biegła jedyna droga © dornfeld


Później nawierzchnia się zmieniła na typową drogę leśną, raz było lepiej raz gorzej, ale cała trasa była przejezdna dla roweru © dornfeld



Wyjechałem przy rezerwacie "Cisy rokickie" © dornfeld



Tu kilkaset metrów asfaltu, po czym szlak zielony znów skręca do lasu, początek wyglądał fatalnie. © dornfeld



Postanowiłem kontynuować jazdę i dobrze zrobiłem, bo kawałeczek dalej droga była całkiem przyjemna. © dornfeld


Kawałeczek dalej  dojechałem do głębokiej koleiny z czarnym błockiem. Tuż za nim było nieoznaczone rozdroże, Skręciłem w prawo, bo droga wyglądała lepiej, jak się okazało opuściłem szlak, ale znalazłem o wiele ciekawszy skrót  do Rokity (  przed przejazdem w lewo) oraz Świętoszewka (prosto)  © dornfeld




Droga w lewo przed przejazdem kolejowym prowadzi prosto stacji Rokita © dornfeld



W Rokicie zawróciłem do przejazdu widocznego, dwa zdjęcia powyżej.  Kawałek za przejazdem kolejowym ukazał się taki widok. Chciałem zawrócić, ale postanowiłem zobaczyć, jak wygląda droga za  zakrętem? © dornfeld




Za zakrętem okazało się, że droga znów jest piękna i tak w kilka minut byłem za Świętoszewkiem. Super skrót, jak nie ma zbyt obfitych opadów © dornfeld



Tak to wygląda z drugiej strony, na zakręcie przed samym Świętoszewkiem skręcić w prawo w las © dornfeld




Po kilkudziesięciu metrach należy skręcić w prawo i jechać dalej prosto, aż do przejazdu kolejowego. Za przejazdem można jechać dalej prosto, wtedy dojedzie się szlaku zielonego, oraz w prawo do Rokity © dornfeld



Później znajomą drogą do Żólwiej Błoci, dalej prosto, po minięciu drogi nr 6, na wschodnią obwodnicą, dalej przez os. Helenów do Podańska, gdzie zrobiłem przedostatnie zdjęcie © dornfeld


Potem jeszcze zdjęcie stojącego obok pomnika ku czci poległych w I wojnie światowej © dornfeld

Stąd pojechałem do Sowna, gdzie skręciłem w drogę leśną prowadzącą do Wielgowa. Po kilku minutach tylne koło wpadło w dziurę i złapałem kapcia, tuż przed samym zmrokiem. Po wymianie dętki  postanowiłem wrócić do Sowna i jechać główną drogą, by zminimalizować ryzyko kolejnego przebicia, gdyż kolejny kapeć oznaczał by konieczność klejenia dętki, co w ciemności nie jest zbyt miłe. ( Konkretnie to tylko  tak mi się wydawało, tak dawno nie wymieniałem dętki na trasie, że zapomniałem, że  w plecaku wożę spray łatający automatycznie dziury kupiony w Loecknitz :)  Zobaczyłem go dopiero w domu. )

 Ruszyłem więc w kierunku Strumian, tam na "chociwelkę" później przez las na starą, zamkniętą drogę do Wielgowa i stąd do prosto domu.  Powrót przed północą. 

PS. Rano zabrałem się w domu do reparacji kapcia, okazało się dętka jest do wyrzucenia. 

Loecknitz po zmroku z nocną burzą

Po dwie paczki za jednym zamachem, jak to ostatnio bywa po zmroku. W drodze powrotnej wyścig ze zbliżającą się burzą. Udało mi się ją wyczuć i dlatego nie zatrzymałem się zbyt wcześnie. Ostatecznie dopadła mnie ona nad jeziorem Głębokim, gdzie schroniłem się pod murowaną wiatą na pętli tramwajowej, nie więcej niż 5 minut wcześniej. Mimo ulewy i późnej pory  (po północy) termometr w chwili powrotu wskazywał 21 stopni.